ประเทศอังกฤษจะอนุรักษ์เมืองไว้จึงมีตึกเก่ามากมายอายุแต่ละหลังก็เกินร้อยปีทั้งนั้น หลังจากที่ผมบินข้ามน้ำ ข้ามทะเล ข้ามภูเขาหิมาลัยมาทำงานอยู่ประเทศอังกฤษได้หลายเดือนพอสมควรก็ได้รับภารกิจจากเจ้านายให้ไปช่วยงานที่ร้านอาหารที่เมือง Lichfield
เมือง Lichfield เป็นเมืองเก่าสมัยแองโกล-แซกซัน ( ค.ศ.410-1066 ) อยู่ที่แคว้น Staffordshire เมื่อปี 2009 ได้มีคนพบทองยุคแองโกล-แซกซันจำนวนมากในกลางทุ่งนา เมืองLichfieldเคยเป็นเขตสู้รบเก่าของทหารโรมันคาดว่าคงขนทองขนเสบียงมาเพื่อทำการรบด้วย ที่Lichfieldมีโบสถ์คริสต์สามยอดที่สวยที่สุดในอังกฤษและเป็นบ้านเกิดของกัปตันเรือไททานิคที่พาเรือไททานิคขับไปชนภูเขาน้ำแข็ง เล่ากันว่าจากจุดที่โบสถ์ตั้งอยู่คงเป็นป้อมปราการณ์เก่าและได้มีการขุดอุโมงค์เพื่อเอาไว้หลบหนีและปลายอุโมงค์ก็มาโผล่ที่ตั้งร้านอาหารไทยที่ผมจะไปช่วยงานอยู่พอดี คนเก่าๆบอกว่าปลายอุโมงค์อยู่ที่ห้องน้ำลูกค้าตั้งแต่ผมไปช่วยงานผมก็จะเลี่ยงไม่ไปนั่งขี้ในห้องนั้นมันรู้สึกเสียวๆก้นยังไงก็ไม่รู้
ร้านอาหารที่ผมไปทำชื่อร้าน Thai Rainbow เป็นร้านอาหารที่สวยมากของประดับตกแต่งสั่งมาจากเมืองไทยทั้งหมดคุณอาผม ( เจ้าของร้าน ) ได้เอาไม้แกะสลักมาประดับร้านอันหนึ่งเห็นบอกว่าแกะมาจากเสาบ้านเก่าที่เจ้าของตายและนำมาด้วย วันดีคืนดีพนักงานก็จะเห็นผู้หญิงไทยใส่ชุดไทยสีเขียวเดินรำอ้อมร้านพร้อมกับเสียงมโหรีดนตรีไทยแบบจัดเต็มมาแล้ว ร้านอาหารไทยเรนโบว์ตั้งอยู่มุมถนนซึ่งเป็นสามแยกพอดีตัวตึกเป็นรูปตัว L ฝั่งตรงข้ามเป็นโรงแรม และผับ ถัดจากร้านอาหารไปประมาณสามสี่ตึกเป็นที่รับตกแต่งศพคนตาย
ข้างบนร้านเป็นที่พักพนักงานที่ทางเดินมันจะมืดๆครึมๆต่องเปิดไฟตลอดเวลาเพราะแสงสว่างหน้าต่างเข้ามาไม่ค่อยถึงหน้าห้องพักคุณอาผมจะมีโต๊ะอยู่ตัวหนึ่งเอาไว้ตั้งของเล่นให้หนูแดงกุมารทองที่คุณอาทำวีซ่าให้พามาอยูอังกฤษด้วยห้องที่เขาให้ผมไปพักมันก็ดันอยู่สุดทางที่เวลาเดินผ่านโต๊ะของเล่นหนูแดงทีคุณอาทำวีซ่าพามาอยู่อังกฤษด้วยก็จะเสียวสันหลังวาบๆทุกครั้งไป ที่ร้านอาหารไทยเรนโบว์เป็นจุดที่พวกทัวร์ผีสิงจะมามุงกันอยู่บ่อยๆทัวร์ผีสิงเป็นที่นิยมมากในหมู่คนอังกฤษมีการประกาศลงอินเตอร์เนตขายกันทำรายได้เป็นกอบเป็นกำและร้านไทยเรนโบว์ก็เป็นจุดที่ทัวร์ผีสิงชอบมาไกด์ก็จะชี้โบ้ชี้เบ้ชี้ให้ดูจุดปลายอุโมงค์ว่าอยู่ตรงนี้นะลูกค้าข้างในก็นั่งกินไปมองดูทัวร์ผีไปบรรเทิงกันทั้งสองฝ่าย ที่ร้านมีคนล้างจานชาวลัตเวียอยู่คนหนึ่งทำงานดีและสนิทกับพนักงานทุกคนแต่เธอติดยาบ้านพักเธออยู่ใกล้กับร้านและตรงข้ามเยื้องๆกับห้องที่ผมพักมองเห็นกันได้มีอยู่ครั้งหนึ่งเธอจะย้ายบ้านเลยยกตู้เสื้อผ้าให้และตู้เสื้อผ้านั้นผมก็เอาตู้เสื้อผ้าเธอมาใส่เสื้อผ้าที่ห้อง หลังจากที่เธอย้ายบ้านไปก็ไม่มีใครได้ข่าวเธออีกเพราะเธออกจากงานให้เพื่อนมาล้างจานแทนเธออยู่มาวันหนึ่งก็มีโทรศัพท์จากตำรวจถามว่ารู้จักคนชื่ออินนิสามั้ยทางร้านบอกรู้เขาเคยมาทำงานล้างจานที่นี่เป็นอะไรเหรอตำรวจบอกเธอเสียชีวิตแล้วเพราะเสพย์ยาเกินขนาดที่ตำรวจโทรมาที่ร้านเพราะเธอมีรอยสักชื่อว่า “อินนิสา” เป็นภาษาไทยเลยลองโทรมาที่ร้านไทยเรนโบว์ตำรวจก็มาสอบถามเผื่อมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีแต่ทุกคนไม่มีใครรู้ว่าเธอติดยาอย่างหนัก พักหลังก่อนเธอออกไปเธอเริ่มมีอาการเพี้ยนๆโมโหง่ายหายออกไปบ่อยๆกลับมาก็จะอารมณ์ดีขึ้นคิดว่าเธอคงไปอัพยามาหลังจากที่อินนิสาตายความกลัวก็เริ่มมาเยือน ผมในตอนนั้นซึ่งถูกส่งมาช่วยเวอร์เพอร์มิตทำงานผมชื่ออยู่อีกร้านหนึ่งก็ถูกสั่งให้ลงมาทำงานเตรียมของแต่ 8 โมงเช้าก่อนเพื่อนเพราะช่วงนั้นโฮมออฟฟิสลงกวดขันกวาดล้างพวกทำงานผิดกฏหมายอย่างหนักผมเลยลงมาทำงานคนเดียวก่อนกลับขึ้นไปหลบในห้องตอน 10 โมงและลงมาอีกทีตอน 3 โมงเย็นหน้าหนาวที่ประเทศอังกฤษ 8 โมงแล้วก็ยังขมุกขมัวมืดอืมครึมอยู่พอสามโมงเย็นก็มืดตึบแล้วเสริมบรรยากาศการทำงานคนเดียวในครัวให้ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีกครัวที่ Lichfield ตรงกลางครัวจะมีเสาขนาดใหญ่กั้นระหว่างที่ล้างจานและเตาผัดถ้ายืนอยู่ตรงเตาทอดจะมองไม่ค่อยเห็นตรงทีล้างจานสักเท่าใหร่ผมก็ยืนหั่นผักเตรียมของที่บริเวณเตาทอดไปสักพักเหมือนมีอะไรแว่บๆผ่านข้างหลังแถวๆอ่างล้างจานหันไปมองก็ไม่เห็นใครสักพักเสียงดังครอกแครกอีกนึกในใจผีฝรั่งอินนิสาเล่นกูแล้วเตรียมตัวจะวิ่งออกประตูกลับขึ้นห้องพักไม่ทำมันแล้วงานก่อนออกประตูก็เจอจังๆถุงพลาสติกปลิวอยู่ที่พื้นเพราะลืมปิดหน้าต่างข้างเครื่องล้างจานไว้นึกว่าจะโดนผีฝรั่งหลอกเอาซะแล้ว
ที่ร้านไทยเรนโบว์มีเชฟชื่อพี่คมแกเป็นคนไม่กลัวผีแกและแขวนพระจตุคามองค์เท่าฝาโอ่งเล่าว่าตอนอินนิสาตายใหม่แกลงมาเอาน้ำแข็งที่หน้าบาร์ไปชงเหล้าเพราะข้างล่างมีเครื่องทำน้ำแข็งน้ำแกลงมาจู่ๆแก้วไวน์บนบาร์ที่ล้างแล้วก็สั่นโดยไม่ทราบสาเหตุแกก็เอามือกวาดบนแก้วว่ามีใครหรือผีที่ไหนแกล้งแกหรือเปล่าแล้วแก้วก็หยุดสั่น ครั้งหนึ่งแกไปเที่ยวดื่มเหล้ามาเมาหนักมากตรงจุดที่ทัวร์ผีมาลงจะมีม้านั่งยาวอยู่อันหนึ่งแกก็มานั่งพักเอาแรงที่ม้านั่งก่อ่นจะเผลอนอนหลับอยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ไม่มีใครรู้เพราะมันดึกแล้วแกสลึมสลือปรือตาได้ยินเหมือนคนใส่ชุดไทยเดินคอเอียงๆมาพร้อมกลิ่นธูปผสมบุหรี่มาปลุกแกเสียงห้าวๆยานๆว่า ” พี่คมๆตื่นเถอะจ๊ะนอนข้างนอกมันหนาวเดี่ยวจะไม่สบายเอานะจ๊ะ ”
จบ.
